Δύο επίπεδα ενός ανασκευασμένου πρώην ξενοδοχείου του 1930 στην κεντρική πλατεία της Ραφήνας διαμορφώνονται σε cafe-bar. Στον ενιαίο χώρο του ισογείου, κεντρικό στοιχείο είναι ο επιμήκης πάγκος του bar με το διαφώτιστο φόντο. Ο όροφος αποτελεί μια εναλλακτική για τους θαμώνες με μεγαλύτερη ιδιωτικότητα καθώς μεγάλο μέρος της διαμερισμάτωσης έχει διατηρηθεί δημιουργώντας μικρούς χώρους γύρω από τα παλιά διακοσμητικά κεραμικά δάπεδα του μεσοπολεμικού κτιρίου, που αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τη λύση.